Tjah ik weet dat dit item , not done is,...je dober slaapt niet bij je in bed, dat doe je niet, er zijn grenzen .....maaaaaaarr grenzen kunnen overschreden worden he.
Sinds dat onze knul er niet meer is, en oh wat mis ik dat rotjong...de plek voor onze houtkachel is leeg en af en toe kruipt ons meiske er ff voor, maar dan ligt ze op dr plekkie waar ze altijd lag en zijn ruimte is dan leeg, en dan breekt toch ff weer een stukkie van mn hart.
Zij houd niet van dat geknetter van het hout terwijl hij er soms nog geen 10 centimeter vanaf kon liggen om daarna ff op zn rug te gaan rollen en zijn knor momententjes te laten horen over hoe hij genoot.
Dat was mn Tinus...mn rotjong...mn allesvernietiger....maar vooral MIJN vent

Maar hij is er niet meer, lijfelijk dan, maar geestelijk dwaalt hij hier nog. Het is nu 4 maand dan hij over de regenboogbrug is gegaan en op het moment daar liet hij mij weten....het is goed vrouke en hij is heel zachtjes op mijn schoot ingeslapen en iedere keer als ik daar aan denk dan stromen de traantjes weer.
Stom he...maar hij was mijn leutje vent, heb hem soms vervloekt maar ach dan ging hij op zijn manier weer ff op zn kont zitten waarbij zijn voorpoten ff de grond niet raakten en tjah dan smolt ik weer he.

En nu ons meiske he, onze tuthola...
Zij word nu door en door verwend..en ik vind dat goed.
Zij slaapt tegenwoordig bij ons op bed...meestal aan het voeten eind.Zij waakt dan over ons totdat we in slaap vallen en dan gaat zij naar de kamer om in slaap te vallen op dr eigen troon.

Maar de laatste paar nachten heeft zij bedacht dat het veul lekkrderder is om tegen mij aan te liggen en het liefst onder de dekens, dus wat doen wij.....wij schikken ons in haar gerief...want echt ik val zo lekker in slaap he als zij tegen mij aan ligt, en als zij dan ook nog haar koppie tegen de mijne aan gaat liggen op de kussen....ach wat wil een mens dan nog meer.

Nou weet ik dat heel veel mensen zeggen ....nah je bent gestoord...het is een hond ...die hoort niet op bed....snap ik...maar zij hebben geen Wijffie he....wij wel

Heerlijk Hilda!!
Femi sliep na het overlijden van Ducomann ook bij mij op de slaapkamer, in de grote mand naast mijn bed. Op bed vond ze niet fijn, want ze mist daar een rand om tegenaan te hangen hihi...
Inmiddels heeft ze er een week of drie geleden voor gekozen om beneden te blijven 's nachts..en dat mag natuurlijk ook..

Geniet van jouw lieve Wijffie, en haar lijf en haar warmte

Bij ons is het ook normaal geworden,Thirza slaapt ook op onze slaapkamer maar wel in haar eigen stoel....als we haar beneden laten gaat ze loeien als een wolf...en nu de kleintjes dit ook weten en denken,he wat zij kan ,kunnen wij ook en nu liggen ze allen bij ons op de slaapkamer en het is stil !!!

Och Hilda, zo ontroerend.... Jij (jullie) bent toch zeker de enige die kan bepalen wat wel of not 'done' is voor je eigenste Wijffie... Niets lekkerder toch zeker dan zo' n warme Doberknuffel tegen je aan...

Onze koning komt nooit boven en dus ook niet in bed...Maarrrr als ik alleen met hem in Frankrijk ben en het huis is koud... Dan moeten we natuurlijk wel samen in het bed, kan gewoon niet anders

Heel veel van m'n Dobers sliepen op mijn bed, soms wel 2 tegelijk (ik ben dan ook altijd alleen, dus dat past dan ook wel).

Ik had er maar eentje die echt IN mijn bed wilde (dus onder het dekbed), dat was een bruin teefje, Sweetie.

Calla lag wel naast mij, maar op een aparte plaid op bed.

Stella slaapt soms naast mij, soms op haar plaid op bed.

Ik vind het gezellig, veilig en warm. Niks mis mee!

Onze tweede dober Bardos, lag op een gegeven moment bij ons op bed. Hij begon netjes aan het voeteneind en ‘s morgenvroeg lag hij helemaal gestrekt tussen ons in.
Maar toen kwam Bentley er bij...
En twee dobers op bed, valt toch echt wel een beetje tegen...er was geen ruimte meer voor ons.
Dus helaas, dan toch de dobertjes maar weer naar de kamer....

Maar de eerste nachten, dat Bentley net bij ons was, als puppy, lag hij naast mij in een soort mandje. Op een nacht werd ik wakker en wie lag daar dicht tegen mij aan..kleine pup Bentley...zoooooo lief!!

hier GEEN dobers in/op bed , sterker nog ze komen zelfs niet in de slaapkamer,als we naar bed gaan, en Doynick komt zelfsuberhaupt NOOIT boven nou, ik vind het prima en hij ook want hij heeft NOOIT gejankt oid als/omdat hij onder moet slapen,......
onze 1e doberkwam wel eens boven en klom ook wel eens op bed (samen met de 3 katten, maar geen enkele dober heeft ooit de nacht doorgebracht bij ons in/op bed, nee dank je 1 á 2 katten op bed zijn al lastig, een dober is mij toch IETS te groot als voetenwarmer oid

Arghhhh...gewoon lekker doen wat goedvoelt joh....of dat nu pedagogisch verantwoord is of niet

Sam kan hier de trap niet op....ik heb open houten trappen dus ben daar eigenlijk wel blij mee omdat ik als de dood zou zijn dat ze eraf glijdt.....manlief is daar ook erg blij mee natuurlijk want anders was zijn plaats in bed denk ik al wel ingenomen Sam kennende zou namelijk gewoon het beste plekkie opeisen

Dus gewoon lekker doen hoor
Er gaat niks boven een lekker warm hondenlijf tegen je aan

Al onze honden sliepen bij ons op de slaapkamer in hun eigen mand. Op het werk moeten ze traplopen, dus thuis deden ze dat ook. Als Jose dan naar het werk ging, moest zijn plaats natuurlijk warmgehouden worden dat ging soms ook wel mis, want dan ging Jose alleen maar naar de wc en was zn plekje kwijt
Nu slapen beiden heren beneden op de bank, omdat Chico de trap niet meer af durft.
Maar vanmorgen was Flash door de tussendeur geglipt die Jose op een kier had staan. Heel sneaky met ondeugende oogjes kroop hij bij mij op bed om vervolgens hard te liggen snurken dat mis ik dan weer niet

laatst was ik een keer tegelijk met Arie opgestaan (om5uur) maar IK ben daar niet op gebouwd, en ben later dus toch maar weer naar bed gegaan, word ik ergens tussen 10 en 11 wakker van tikken op de trap, komt Finchen naar boven
"geslopen" en gaat dan heel sneaky kijken of ze geen kledingstukken mee kan nemen,..... ze heeft het nog nooit in haar hoofd gehaald om op Arie zijn plekkje te gaan liggen